List „Jerusalem Post“ objavio je članak bh. autora Hamze Karčića u ulozi američkih zakonodavaca jevrejskog porijekla koji Nezavisni istraživački centar NICK donosi u cijelosti:
Priča o podršci za Bosnu od strane američkih Jevreja je fascinatna, ali i potcijenjen aspekt međunarodnog odgovora na rat.
Kada je rat u Bosni i Hercegovini eskalirao u proljeće 1992. godine, demokrat iz Kalifornije je napisao svojim kolegama na Capitol Hillu da “najnovija srpska vojna agresija na novonezavisnu Republiku Bosnu nastavlja obrazac nečuvenog ponašanja.”
Kongresman Tom Lantos je bio svjestan razvoja događaja u ovoj novonezavisnoj republici iz prijašnje komunističke Evrope. U ovom pismu koji datira iz 21. aprila 1992. godine, Lantos je podsticao druge kongresmane da podrže njegov prijedlog da se postave sankcije na Srbiju dok ta država ne prekine svoje vojne operacije u drugim državama bivše Jugoslavije.
Dok su mnogi evropski političari u tadašnje vrijeme su zamaglili prirodu konflikta u Bosni, Lantos je bio jasan o tome, pa čak i prije nego što je država doživjela rat.
Tom Lantos nije bio samo običan kongresmen. Rođen je u Mađarskoj 1928. godine, Lantos je bio jedini preživjeli iz Holokausta izabran za Kongres SAD i odslužio je skoro pa tri decenije u Predstavničkom domu. Njegova podrška za Bosnu tokom rata između 1992. i 1995. godine je nosila posebno značenje.
Priča o podršci za Bosnu od strane američkih Jevreja je fascinatna, ali i potcijenjen aspekt međunarodnog odgovora na rat. Glavno podsticanje za podršku Bosni u Washingtonu se počelo formirati na Capitol Hillu od 1992. godine pa nadalje sa zakonodavcima koji su prelazili velik put da podrže opkoljenu državu.
Značajan problem je bio embargo nametnut od strane UN-a od 1991. godine koji je spriječavao Bosnu od samonaoružavanja, čuvajući vojnu superiornost Srbije. Nekoliko američkih senatora i kongresmana je pokrenulo kampanju na Capitol Hillu da uklone embargo. Američko-jevrejski zakonodavci podržali su napore da se Bosni dopusti da se odbrani. Među njima spadaju i Tom Lantos, Benjamin Gilman (R-New York) i senator Joseph Lieberman (D-Connecticut).
Lantos, koji se skrasio u SAD-u nakon Drugog svjetskog rata, izgradio je sebi reputaciju pobornika za ljudska prava. Tokom rata u Bosni, on je podržao prijedloge za pomoć BiH, uključujući i amandman Frank McCloskeya (D-Indiana) 1994. godine s ciljem da se embargo ukloni. Zajedno sa Lantosom, Gilman je također podržao amandman, što je značilo da će Predstavnički dom Kongresa ići u korist uklanjanja embarga. Gilman, koji je predstavio svoj vlastiti zakon rane 1994. godine sa istom namjerom, napisao je članak za The New York Times u maju 1994. godine o njegovoj podršci bosanskim muslimanima.
Odgovarajući kongresmanima koji su glasali protiv američke intervencije u Bosni, Gilman je napisao da “Diplomacija još funkcioniše, ali ne i za bosanske muslimane, kojima je oduzeto pravo UN-ove Povelje da se naoruže i odbrane.” Kao odjek pogleda mnogih kongresmena Gilmanova pozicija bila je jasna: “Jedina časna opcija, sačuvana u zakonu koji sam predstavio, je da dopustimo muslimanima da se naoružaju i brane.”
U Senatu, Lieberman je podružao seriju Bob Doleovih (R-Kansas) zakonodavnih napora da se embargo ukloni. Dole se postavio kao vodeći zakonodavac za Bosnu koji je dosljedno i strastveno zagovarao pomoć BiH.
Liebermanova podrška za njegove napore dodala je težinu i osjećaj dvostranaštva.
Najvažniji od ovih je bio Doleov “Zakon o samoodbrani u Bosni i Hercegovini za 1995. godinu”, predstavljen rane 1995. godine uz podršku Liebermana. Zakon, poznat kao i Dole-Lieberman zakon, prešao je glasom 69-29, i imao je dvostranačnu podršku 21 demokrata i 48 republikanaca.
Bob Woodward je opisao to kao “zapanjujuće i direktno odricanje Clintona i njegove politike… Bilo je obvezujuće zakonodavstvo i otvoreno izazivanje Clintonovog autoriteta.” P
Pritisak Kongresa, posebno nakon genocida u Srebrenici, podsticao je Clintonovu Administraciju da preuzme snažniju akciju u Bosni.
Nakon rata, podrška američko-jevrejskih zakonodavaca je bila značajna u sjećanju na genocid protiv Bošnjaka. Za desetu godišnjicu srebreničkog genocida 2005. godine, oba vijeća Kongresa su usvojila rezoluciju kojom se sjećaju ovog zločina. Lantos je bio sponzor rezolucije Predstavničkog doma (H. Res. 199) koja potvrđuje genocid. Rezolucija je prošla sa marginom 370-1. U Senatu, Lieberman je bio među 8 sponzora S. Rez. 134, koja je prošla jednoglasno. Rezolucije su označile da Kongres SAD potvrđuje genocid, i dovele do daljnjih parlamentarnih komemoracija Srebrenice u brojnim evropskim državama.